sâmbătă, 3 iulie 2010

Un ceas de ragaz

autor.L.Bataiosu


De tunet si fulger strivita ma las,
Ranita adulmec un ceas de ragaz,
As vrea sa ma misc dar prinsa de pas,
Inlemnesc, ingrozita de zgomotul-glas.

Pironita-mi privire ar da sa planga,
Sub greul suspin ce s-a iscat,
Dintr-un suflet plapand si o inima blanda,
Ce-acuma zace, ca lemnul uscat.

Urechile-mi surde imi stau ciulite,
Sa prinda doar boarea ce le-alina,
Insa, surzite de otrava-n cuvinte'
Astupate raman de furtuna cea grea.

Intind o mana , dar, cade amortita,
Lovita de-un zid fara de viata,
Nu-i nimeni acolo si cade ciuntita
Intr-un tipat pribeag, fara speranta.

Pe crestet lumina se joaca in umbre.
Plec capul si plang, pierdutul izvor,
Ce-n lacrimi-durere ma scapa de tacere.
Sunt singura-n vise, pierduta in nor.

De trasnet si fulger strivita ma las,
Ranita adulmec un ceas, de ragaz.